لایه دوم اتریوم چیست؟

لایه دوم اتریوم چیست | آکادمی آینده

لایه دوم اتریوم چیست؟ + معرفی بهترین پروژه‌های لایه دو اتریوم برای سرمایه گذاری

لایه دوم اتریوم چیست و بهترین پروژه‌های آن کدام‌اند؟ ارز دیجیتال اتریوم بعد از بیت کوین دومین رمز ارز برتر جهان از نظر محبوبیت بوده و از نظر کارایی‌ و کاربرد شبکه بلاک چین نیز در رتبه اول قرار دارد که این موضوع یکی از اصلی‌ترین دلایل تمایل مردم به خرید اتریوم است. در چند سال گذشته بیش از ۳۰۰۰ پروژه و ارز دیجیتال جدید بر روی بلاک چین اتریوم توسعه پیدا کرده که نشان از قدرت فوق‌العاده بلاک چین این رمز ارز دارد. اما حضور پروژه‌های بلاک چینی دیگر باعث بروز مشکلاتی در شبکه اتریوم نیز شده است. وجود تعداد زیادی از پروژه‌ها و برنامه‌ها بر روی شبکه اصلی بلاک چین اتریوم باعث شده تا:

• سرعت انجام تراکنش‌ها یا اصطلاحا مقیاس‌پذیری این بلاک چین با افت قابل‌توجهی روبرو شود.
• هزینه انجام تراکنش‌ها یا همان گس اتریوم به میزان قابل‌توجهی لایه دوم اتریوم چیست؟ افزایش بیابد.

بروز این دو چالش ذهن توسعه‌دهندگان اتریوم را به خود درگیرد کره است. چرا که ادامه‌دار شدن این روند و بدتر شدن شرایط می‌تواند نقطه‌ضعف بزرگی را در شبکه اتریوم ایجاد کرده و کم‌کم همین نقاط ضعف باعث مطرود شدن آن شود. به همین دلیل تیم توسعه‌دهنده اتریوم به دنبال راهکارهایی برای حل این چالش هستند. دراین‌بین راه‌حل‌های مختلفی از سوی این تیم معرفی شده که البته اکثر آن‌ها نیاز به طی‌کردن یک پروسه طولانی و زمان بر دارند. اما لایه دو اتریوم راه‌حلی است که این چالش را سریعا برطرف می‌کند. در این مقاله ارزپایا با شما همراه هستیم تا به‌صورت کامل درباره پروژه‌های Layer 2 اتریوم صحبت کرده و بهترین این پروژه‌ها را به شما معرفی کنیم.

ارزهای لایه دوم اتریوم با توجه به کاربردهایی که دارند می‌توانند جزو بهترین گزینه‌ها برای سرمایه گذاری باشند. یکی از بهترین ارزهای لایه دو اتریوم، ارز متیک است که اگر قصد خرید متیک را دارید، می‌توانید آن را با کارمزد ۰.۰۰۲ در صرافی ارزپایا خرید کنید. برای ثبت نام در ارزپایا روی این لینک کلیک کنید.

لایه دوم اتریوم به چه معناست؟

برای اینکه بهترین پروژه‌های لایه دوم اتریوم را معرفی کنیم، لازم است تا ابتدا تعریف دقیقی از این لایه و شرایط آن داشته باشیم.

با توجه به اینکه حضور پروژه‌ها و ارزهای دیجیتال متعدد در بلاک چین اتریوم باعث بروز مشکلات و چالش‌هایی در شبکه آن شد، تیم توسعه‌دهنده این شبکه در کنار معرفی راه‌حل‌های مختلف مانند توسعه اتریوم ۲، از یک راه‌حل بسیار ساده اما تأثیرگذار رونمایی کرد. در این راه‌حل قرار بر این شد تا لایه جدیدی به لایه اصلی شبکه اتریوم اضافه شود که به موازات آن قرار گرفته و به‌صورت Off – Chain بخشی از تراکنش‌ها و وظایف مرتبط با لایه اول را مدیریت و اجرا کند. با روی کار آمدن لایه دو اتریوم عملا قسمتی از اطلاعات تراکنش‌ها، به لایه دوم انتقال پیدا کرده و روی آن پردازش می‌شوند. این امر مزایای زیادی برای بلاک چین اتریوم ایجاد کرده و چالش‌های اصلی آن را برطرف می‌کند.

برای اینکه تأثیر و نحوه عملکرد لایه دو را بهتر درک کنید، بایستی آن را مشابه با تراشه‌های چند هسته‌ای موبایل‌ها و لپ‌تاپ‌ها در نظر بگیرید. در این تراشه‌ها به ‌صورت هم‌زمان از دو خوشه مختلف برای پردازش اطلاعات استفاده می‌شود. در این شرایط وقتی چند اپلیکیشن و برنامه به‌صورت هم‌زمان اجرا شود؛ تراشه اجرای آن را در خوشه‌های مختلف تقسیم می‌کند تا هیچ مشکلی از بابت کندی سرعت و هنگ کردن در سیستم نرم‌افزاری ایجاد نشود. لایه دو اتریوم نیز تقریبا کارکرد مشابهی دارد و با در اختیار گرفتن وظیفه انجام برخی از تراکنش‌ها در شبکه، مانع از کندی شبکه اصلی می‌گردد.

تفاوت لایه یک و لایه دو چیست؟

با توجه به اینکه بهترین پروژه‌های لایه دوم اتریوم راه کارهای متفاوتی برای حل چالش‌های لایه اصلی دارند، لازم است تا تفاوت‌های لایه دوم و لایه اول اتریوم را نیز با هم بررسی کنیم. در وهله اول لازم به توضیح است که لایه دوم اتریوم از نظر ساختار اصلی مشابه با لایه اصلی بوده و امنیت خود را از لایه اول می‌گیرد. در واقع از نظر امنیت و متکی بودن، لایه دوم کاملا وابسته به لایه اول عمل می‌کند. اما راه‌حل‌های لایه دو، مجموعه راهکارهایی هستند که به بلاک چین اصلی اضافه شده و بر روی آن قرار می‌گیرند درحالیکه برای ایجاد راه حل‌های لایه یک نیازی به ساختن یک پلتفرم جدید بر روی بلاک چین اصلی نیست.

به‌عنوان مثال شاردینگ (Sharding) یکی از راه‌حل‌های لایه اول برای افزایش مقیاس پذیری در شبکه است. اما در لایه دوم از تکنولوژی‌های دیگری به‌عنوان راهکارهای ارائه خدمات استفاده شده است. در لایه دوم راه کارهایی مانند پلاسما (Plasma)، رول آپ‌های زد کی (ZK – Rollups)، هارمونی (Harmony)، رول آپ‌های خوشبینانه (Optimistic Rollups) و مواردی از این دست استفاده می‌شود. لزوم ایجاد یک لایه جدید بر روی بلاک چین اصلی و تغییر در راه کارها است که تفاوت میان لایه اول و لایه دو اتریوم را می‌سازند.

لایه دوم اتریوم چه کاربردی دارد؟

هرکدام از پروژه‌های Layer 2 اتریوم از راه کارهای خاص خود در شبکه استفاده می‌کنند. اصلی‌ترین کاربردهایی که می‌توان برای این لایه برشمرد، موارد زیر هستند:

• در درجه اول انتقال بخش قابل‌توجهی از اطلاعات تراکنش‌ها روی لایه دوم، می‌تواند بخش اعظمی از سنگینی شبکه اصلی اتریوم را کاهش دهد.
• کاربرد دیگر این لایه در بالاتر بردن مقیاس‌پذیری شبکه اتریوم است. اضافه‌شدن لایه دوم باعث بالاتر رفتن سرعت تراکنش‌ها و در نتیجه امکان انجام آن‌ها با لایه دوم اتریوم چیست؟ هزینه‌ها و کارمزدهای پایین‌تر می‌شود.

بهترین پروژه‌‌ های لایه دو اتریوم کدام‌اند؟

سعی کردیم تا به زبان خیلی ساده اما کامل و جامع لایه دو اتریوم را برای شما تعریف کرده و نکات مهم مربوط به آن را نیز بازگو کنیم. در نهایت نوبت به آن رسیده تا بهترین پروژه‌های لایه دوم اتریوم را نیز به شما معرفی کنیم. در سال‌های اخیر پروژه‌های زیادی دراین‌رابطه توسعه پیدا کرده‌اند که اتفاقا برخی از آن‌ها به‌شدت در میان کاربران محبوب شده و در حال حاضر علاوه بر تعریف شدن به‌عنوان بهترین پروژه‌های Layer 2 در گروه بهترین رمز ارزها نیز قرار دارند.

پالیگان – Polygon

یکی از بهترین پروژه‌های لایه دوم اتریوم شبکه پلیگان یا پالیگان است. این شبکه با هدف بهبود مقیاس‌پذیری شبکه اصلی اتریوم توسعه پیدا کرده و در این راه موفق هم بوده است. سرعت بسیار بالای تراکنش‌ها در شبکه پالیگان باعث شده تا محبوبیت قابل‌توجهی برای آن رقم بخورد. در این شبکه امکان انجام ۷۰۰۰ تراکنش در هر ثانیه وجود دارد. در حال حاضر کاربران زیادی به ارز متیک (MATIC)، ارز بومی شبکه پالیگان، به دید سرمایه گذاری بلندمدت نگاه می‌کنند.

لوپرینگ – Loopring

لوپرینگ یکی دیگر از بهترین پروژه‌های لایه دو اتریوم برای سرمایه گذاری است. این لایه قدرت پردازش تراکنش‌های ۱۰۰۰ برابری نسبت به اتریوم دارد و امکان مبادلات توکن‌های مبتنی بر اتریوم در شبکه آن به‌صورت فوری و رایگان فراهم آمده است. همین ویژگی‌ها این ارز دیجیتال را تبدیل به یک پروژه بسیار جذاب و محبوب کرده است.

او‌ ام جی نتورک – OMG Network

درباره ارز دیجیتال OMG و شبکه آن در آینده بیشتر خواهید شنید. این رمز ارز نیز به‌عنوان یکی از بهترین پروژه‌های لایه دوم اتریوم شناخته می‌شود که از راهکار پلاسما برای حل چالش‌های لایه اول استفاده می‌نماید. در این شبکه سرعت تراکنش‌ها بیش از ۱۰۰۰ برابر لایه اصلی اتریوم است و کارمزد تراکنش‌ها نیز تا یک‌سوم کاهش پیدا کرده و به همین دلیل موردتوجه کاربران بسیار زیادی قرار گرفته است.

آربیتروم – Arbitrum

یکی دیگر از پروژه‌های layer 2 لایه دوم اتریوم چیست؟ اتریوم آربیتروم است. این پروژه به دلیل داشتن یک تیم توسعه‌دهنده بسیار قدرتمند شرایط بسیار مناسبی پیدا کرده و می‌تواند بسیاری از چالش‌های لایه اصلی را با قدرت بالا برطرف کند. از راهکار رول آپ خوشبینانه یا Optimistic برای این پروژه استفاده شده است. این پروژه کارکرد بسیار ویژه‌ای برای حل چالش‌های مربوط به تراکنش‌های با ایراد دارد و می‌تواند ادعای طرفین را مورد بررسی قرار دهد.

پروژه‌های دیگری هم هستند که به‌عنوان راهکار لایه دوم اتریوم توسعه پیدا کرده‌اند که اتفاقا کم هم نیستند. اما در این مقاله، تلاش شده است بهترین پروژه‌ها با پتانسیل سوددهی بالا معرفی شوند.

سوالات متداول

لایه دوم اتریوم چیست؟

لایه دوم در حقیقت نسخه دوم از بلاک چین اتریوم است که قسمتی از اطلاعات و تراکنش‌های لایه یک به منظور بهبود کارایی لایه اول به این لایه منتقل شده است.

کاربردهای اتریوم لایه دو چیست؟

انتقال اطلاعات روی این لایه، سبب بهبود عملکرد لایه اول می‌شود و این مورد را می‌توانیم به عنوان مهمترین کاربرد و مزیت لایه دوم در اتریوم نام ببریم.

بهترین ارزها در لایه دو اتریوم کدامند؟

ارزهای زیادی هستند که در این زمینه فعالیت می‌کنند که از بهترین آن‌ها می‌توانیم به پالیگان، آربیتروم و غیره اشاره کنیم.

کارمزد صرافی ارزپایا چقدر است؟

صرافی ارزپایا برای معاملات خرید و فروش کارمزد ۰.۰۰۲ را در نظر گرفته است.

ثبت نام و احراز هویت در ارزپایا چقدر زمان می‌برد؟

شما می‌توانید در کمتر از یک ساعت تمام مراحل ثبت نام و احراز هویت خود را تکمیل کنید و حساب خود را در ارزپایا فعال کنید.

لایه دوم اتریوم چیست | تفاوت لایه دوم با لایه اول

لایه دوم اتریوم چیست | تفاوت لایه دوم با لایه اول

لایه دوم اتریوم

بسیاری از افراد از خصوصیات زیادی تکنولوژی بلاک چین مثل امن بودن، شفافیت، عدم تغییر و غیرمتمرکزبودن اطلاعات زیادی ندارند. از سوی دیگر، ای تکنولوژیویزگی ها و معایب و محاسن زیادی دارد که توسط کاربران و متخصصان قابل بررسی است. در ادامه این مقاله با لایه دوم اتریوم و معرفی و ویژگی های آن لایه دوم اتریوم چیست؟ آشنا میشوید.

بلاکچین اتریوم چیست

ابتدا باید بدانیم بلاکچین اتریوم چیست. اتریوم، یک پلتفرم بلاکچین غیرمتمرکز است که مبادلات همتا به همتا را توسط قراردادهای هوشمند برای کاربران امکانپذیر میکند و سبب میشودکه کاربران بدون نیاز به مرجع مرکزی مبادلات و معاملات و تراکنش های خود را در محیطی ایمن و قابل اعتماد آن انجام دهند. در سابقه تراکنش ها در این شبکه تغییری رخ نمیدهد و برای تایید در سراسر شبکه توزیع می گردند.

اتریوم، رمزارز بومی این شبکه میباشد که به عنوان هزینه تراکنش در شبکه مورد استفاده قرار می گیرد. اتریوم را نسل دوم بلاکچین پس از بیت کوین است.

بلاکچین اتریوم بسیاری از ایرادات نسل اول بلاکچین ها را توسعه داده است و بهبود بخشیده و از آن در حوزه DeFi، ساخت برنامه های غیرمتمرکز DApps و NFT ها استفاده میشود.

لایه اول اتریوم چیست

در لایه اول و دوم اتریوم، لایه 1 تغییر در بلاکچین (درون زنجیره) است و لایه 2 به نوعی به ترکیب عامل سوم است که میتواند منجر به بهبود ویژگی های لایه 1 شود. در لایه اول، اساس خود پروتکل بلاکچین برای بهبود عملکرد مقیاس پذیری از راه حل های خود بلاکچین است و قوانین پروتکل به طور مستقیم تغییر میپذیرد تا سرعت و ظرفیت تراکنش سرعت بالایی داشته باشد که این کار را میتوانند از روش های مختلف انجام دهند که شامل روش های زیر است:

بهبود عملکرد پروتکل اجماع: اتریوم 2.0 که این راه حل برای بالابردن سرعت مقیاس پذیری کاهش مصرف انرژی خود استفاده کرده است و از PoW به اثبات سهام (PoS) روی آورده است.

شاردینگ: شاردینگ، از راه حل های مقیاس پذیری در لایه اول است که کل بلاکچین را به اجزایی به نام “شارد” تقسیم می کند تا به طور همزمان و موازی به پردازش تراکنشات شبکه بپردازند و سرعت تراکنشات را افزایش دهند.

لایه دوم اتریوم چیست | تفاوت لایه دوم با لایه اول

لایه دوم اتریوم چیست

بعد از بررسی لایه اول اتریوم حالا به تعریف لایه دوم اتریوم میپردازیم. لایه اول به هر میزانی که توسط شاردینگ میتواند به نتایج خوبی در اتریوم 2.0 برسد،رشد و توسعه خوبی دارد. لایهدوم، میزات مقیاس پذیری را بسیار زیاد افزایش می دهد. در واقع در لایه دوم، اتریوم از راه حل های off-chain برای بهتر شدن عملکرد مقیاس پذیری خود استفاده میکند.

لایه دوم، برنامه های غیرمتمرکز، پروژه ها و پروتکل هایی می باشند که روی لایه دوم قابل اجرا هستند و این لایه شبکه ای می باشدکه روی لایه اول یا شبکه اصلی اتریوم اجرا میشود. این لایه کمک میکند که تراکنش ها به خارج از شبکه بروند و به صورت off-chain پردازش گردند و این در حالی است که تراکنشها در قراردادهای هوشمندی در شبکه اتریوم اصلی نگهداری میگردند. از طریق این روش کارایی و مقیاس پذیری شبکه بسیار افزایش پیدا میکند وازدحام شبکه کم میشود.

تفاوت بین لایه اول و لایه دوم

در راهکار های لایه 1 و راهکار های لایه 2 تفاوت هایی وجود دارد که در این قسمت به بررسی آن ها میپردازیم.

روشهای لایه اول که آن چین (OnChain) هستند، در زنجیره شبکه اجرا میشوند. از مؤثرترین راه حل های لایه اول شاردینگ (Sharding) و اثبات سهام (POS) را در بالا به شما معرفی کردیم. در روش های لایه اول تغییراتی در شبکه اتروم پیش می آید که میزان مقیاس پذیری این بلاک چین را افزایش میدهد. روش های لایه دوم به تکنولوژی هایی می گویند که در بیرون از شبکه و بلاک چین اصلی اجرا میگردند. به روش لایه دوم OffChain هم میگویند.

عده ای معتقدند که راهکار های لایه 1 برای اتریوم 1 ارائه شده اند و از راهکار های لایه دوم برای اتریوم 2.0 استفاده میگردد اما نباید این دو را با هم ادغام کرد و اشتباه کنیم. درواقع راهکار های لایه اول و لایه دوم، میتوانید روی اتریوم 2.0 اجرا کنید و از روشهای لایه دوم میتوانید روی اتریوم 1 که نسخه کنونی اتریوم است، استفاده کنید.

راهکار های لایه اول که شامل شاردینگ و اثبات سهام است، روی اتریوم1 اجرا نمیشود. برای استفاده از این روشها در بلاک چین اتریوم تغییراتی را باید رو بوجود آورید که با اجرا شدن اتریوم 2.0 این تغییرات به شکل کامل اجرا میشود.

معرفی بهترین پروژه های لایه دوم اتریوم

پالی گان (Polygon)

Polygon یک بستر در حال شکل گیری و توسعه است و برای پیشرفت و اتصال شبکه های بلاکچین است که بر اساس اتریوم طراحی شده اند. این پلتفرم بهبود انعطاف پذیری و امنیت اتریوم را در بر دارد.

آربیتروم (Arbitrum)

Arbitrum یکی دیگر از بهترین پروژه های لایه دوم اتریوم است که برای مشارکت نزدیک با اتریوم طراحی شده است. قابلیت ها و ویژگی های این پروژه به توسعه دهندگان Solidit این امکان را میدهد که قراردادهای هوشمند خود را به شکل متقابل کامپایل کنند. سه مؤلفه اساسی Arbitrum شامل یک کامپایلر، EthBridge و اعتباردهنده است. این پروژه توکن مخصوص به خود را ندارد و تصمیمی برای راه اندازی آن نیز ندارند. یکی دیگر از ویژگی های خوب این است که Arbitrum از تجمیع زنجیره جانبی تراکنش ها یا فناوری rollup پشتیبانی میکند.

Optimism

Optimism از ویژه ترین پروژه های لایه دوم اتریوم است که جهت کاهش هزینه ها و بالارفتن سرعت تراکنش ها، تصمیماتی را گرفته است و پیشنهاداتی را به کاربران ارائه کرده است. توسعه دهندگان با استفاده از این پروژه این قابلیت را پیدا میکنند قراردادهای هوشمند Solidity را با کمی محدودیت ها ایجاد کنند. یکی دیگر از ویژگی های مهم Optimism، همکاری مستقیم با Synthetix است. این پلتفرم شرایط استیکینگ را با استفاده از توکن بومی SNX برای کاربران فراهم کرده است.

Immutable-X

Immutable-X اولین روش مقیاس پذیری لایه دوم برای توکن های NFT در اتریوم است. کارمزد گس صفر است و تراکنش ها به سرعت در آن تأیید میشود، مقیاس پذیری این پروژه و بی عیب بودنش از بهترین ویژگی های آن است.

X-Dai

X-Dai یک زنجیره جانبی بر اساس اتریوم است و امکان پردازش تراکنش ها با کارمزدهای کم و سرعت بالاتر را برای کاربران فراهم میکند. این پلتفرم از روش اجماع اثبات سهام (PoS) استفاده میکند تا به کاربران کمک کند توکن های xDAI را به عنوان سهام در شبکه ها قرار دهند. مهم ترین بخش در مورد xDAI این است که یک استیبل کوین است. این پروژه ای در حال توسعه است.

راستی! برای دریافت مطالب جدید در کانال تلگرام یا پیج اینستاگرام عضو شوید.

معرفی لایه دوم اتریوم، منجی نجات‌بخش Ethereum

لایه دوم اتریوم، ناجی بلااستفاده شدن ارز دیجیتال و بلاک چین اتریوم!

احتمالا شما نیز هنگام خرید و فروش اتریوم یا انجام تراکنشاتی بر بستر شبکه ERC20 با مشکلاتی نظیر پرداخت کارمزد بسیار زیاد، سرعت پایین تراکنش مواجه شدید.

در بدو تولد پروژه اتریوم، این پروژه با چالش‌های زیادی رو به رو بود؛ مشکل مقیاس ‌پذیری وجود داشت، حجم بالای تراکنش‌های اتریوم باعث طولانی شدن زمان پردازش قراردادهای هوشمند شده بود، همچنین کارمزد تراکنش‌های بستر اتریوم بشدت افزایش یافته، و اتریوم را مانند موتور یک خودروی پرمصرف کرده بود.

شاید با خود بگویید که چرا اعضای تیم توسعه‌دهنده اتریوم با وجود تمام این مسائل و مشکلات برای بلاک‌چین، یک بلاک‌چین جدید برای آن نساختند! امکان انجام چنین کاری وجود نداشتن زیرا بسیاری از توکن‌های اکوسیستم اتریوم، فعالیت خود را روی بلاک‌چین ابتدایی این ارز دیجیتال شروع کرده بودند و امکان انتقال تمامی آنها وجود نداشت.

اعضای تیم اتریوم در این شرایط برای بهبود مقیاس پذیری بلاک‌چین این رمز ارز، راهکار لایه دوم اتریوم را ابداع کردند و آن را به بلاک‌چین اصلی اتریوم متصل کردند.

اگر می‌خواهید با جزئیات راهکار لایه دوم اتریوم و ویژگی‌های آن به صورت دقیق آشنا شوید، در ادامه مقاله لایه دوم اتریوم همراه آکادمی آینده باشید.

در این مقاله می‌آموزید:

1. لایه دوم اتریوم چیست؟
2. راه‌حل‌های لایه دوم اتریوم.
3. دلایل استفاده از لایه دوم.
4. تأثیرات اتریوم ۲ بر لایه دوم اتریوم.
5. بهترین پروژه‌های لایه دوم اتریوم.

این مقاله برای چه کسانی مناسب است:

1. کاربران و سرمایه‌گذاران ارز دیجیتال اتریوم.
2. افرادی که می‌خواهند با جزئیات انجام معاملات روی بستر اتریوم آشنا شوند.
3. دوست‌داران محیط زیست برای کاهش آلودگی زیست محیطی.
4. سرمایه‌گذارانی که به دنبال بهترین پروژه‌های لایه دوم اتریوم هستند.
5. پژوهش‌گران علاقه‌مند به آگاهی از مکانیزم بازار ارزهای دیجیتال.

لایه دوم اتریوم چیست؟

لایه دوم اتریوم چیست | آکادمی آینده

بلاک چین اتریوم، یکی از محبوب‌ترین پروژه‌های کاربردی ارز دیجیتال در سطح جهان است که مورد توجه بسیاری از فعالان قرار گرفته است. با افزایش تعداد کاربران فعال درون شبکه، ترافیک شبکه هم بیشتر می‌شود. از طرف دیگر، ظرفیت شبکه محدود است پس هزینه استفاده از خدمات شبکه افزایش می‌یابد.

با افزایش تعداد تراکنش‌ها در شبکه، رقابت برای انجام سرعت آن‌ها بیشتر می‌شود که در نهایت منجر به افزایش کارمزد تراکنش‌های اتریوم خواهد شد. شبکه اصلی اتریوم به ‌تنهایی قادر به رفع نیاز کاربران با سرعت و کارمزدی بهینه نبود. به همین دلیل، لایه دوم اتریوم معرفی شد.
لایه دوم اتریوم، بالای شبکه اصلی قرار دارد و از طریق قراردادهای هوشمند فعال است. لایه دوم اتریوم، با لایه اول در تعامل و ارتباط است ولی به اصول و زیرساخت‌های لایه اول، وابسته و نیازمند نیست.

راه‌حل های لایه دوم اتریوم

همان‌طور که در مقدمه ذکر کردیم، برای حل مشکلات مقیاس پذیری و مصرف بالای برق و… لایه دوم اتریوم به‌وجود آمد. راهکارهای لایه ۲ در یک دسته‌بندی کلی به موارد زیر تقسیم‌بندی می‌شوند.

کانال‌های پرداخت (State channel)

یک لایه بالاتر از بلاک‌چین هستند و منحصراً در دو مرحله نقطه شروع پرداخت و نقطه انتهای پرداخت با بلاک‌چین اصلی ارتباط دارند. توجه داشته باشید که کانال‌های پرداخت، نرم‌افزار هستند و بلاک‌چین نیستند. لایتنینگ برای بیت‌ کوین نمونه‌ای از کانال‌های پرداخت هستند.

بلاک‌چین‌های جانبی (Side chain)

به مقیاس‌پذیری بلاک‌چین اصلی کمک می‌کنند. با استفاده از یک peg دو طرفه به بلاک چین اصلی وصل شده‌اند. این بلاک‌چین ها، امنیت شبکه را تأمین می‌کنند و می‌توانند از اجماع دیگر بلاک‌چین‌های جایگزین استفاده کنند. نمونه‌ بلاک چین جانبی، RSK در بیت کوین و لایه دوم اتریوم چیست؟ SKALE و XPAI در اتریوم هستند.

پلاسما (PLASMA)

بلاک‌چین‌های اصلی برای مقیاس‌پذیری از بلاک‌چین‌های کودک (بلاک‌چینی با نسخه کوچک‌تر) استفاده می‌کنند. نحوه شکل‌گیری پلاسما مانند نمودار درختی است.

امنیت این بستر را خود اتریوم تأمین می‌کند و هرگاه مشکل مقیاس‌پذیری پیش بیاید به تعداد بلاک‌چین‌های کودک اضافه می‌شود. در مقابل این مزیت، یک عیب دارد و آن پراکندگی داده‌ها است. در صورت حمله به بلاک‌چین، همه داده‌ها در بلاک‌چین‌های کودک به سمت بلاک‌چین اصلی می‌روند و این باعث ایجاد هرج و مرج بزرگی در سیستم می‌شود.

رول آپ‌ها (ROLL UP)

تراکنش‌ها را جمع‌آوری می‌کنند و به عنوان یک تراکنش در شبکه اصلی ارسال می‌کنند که باعث خلوت شدن شبکه می‌شود. با رول‌آپ، کار ماینرها راحت‌تر می‌شود.

رول آپ‌ها دارای دو نوع optimistic roll up و zero knowlge roll up هستند. پشتیبانی از EVM و مهاجرت ساده‌تر پروژه‌های قرارداد هوشمند از لایه اول به لایه دوم مزیت optimistic است اما نسبت به رول‌آپ‌های zk از امنیت کمتری برخوردارند.

ولیدیوم (Validium)

مانند رول آپ‌ها، VALIDIUM هم ازاثبات دانش صفر استفاده می‌کنند و تفاوت آن‌ها با رول آپ‌ها این است که دسترسی داده‌ها بر خلاف آن‌ها، خارج از زنجیره است و تنها پروژه روی این الگوریتم stark است.

این راه مانع از سرقت وجوه موجود می‌شود زیرا مجوز هر تراکنش از یک حساب کاربری خاص باید توسط همان کاربر داده شود.

راه‌حل هیبرید (HYBRID SOLUTION)

از ترکیب چند پروژه لایه دوم در یک پروژه استفاده می‌کند. ارز سلر (Celer) که تنها ارز این راه حل است، امنیت اصلی زنجیره خود را از طریق Roll Up و Optimistic تأمین می‌کند.

همچنین برای امنیت زنجیره جانبی از الگوریتم اثبات سهام استفاده می‌شود. ارز MATIC در حال تلاش برای استفاده از این راه حل در پروتکل خود نیز است.

دلایل استفاده از لایه دوم اتریوم

کاربرد لایه دوم اتریوم | آکادمی آینده

هرکدام از این راه‌حل‌ها در زمینه خاصی فعالیت می‌کنند و کاربرد دارند.

برای مثال اگر در دسترس بودن داده‌ها مهم نباشد از پلاسما استفاده می‌کنیم. برای پرداخت‌های سریع از کانال‌های پرداخت و برای امنیت بیش‌تر، از roll up استفاده می‌شود.

تأثیرات اتریوم ۲ بر لایه دوم اتریوم

برای حل مشکلاتی که در مقدمه گفته شد، راه‌حل‌های الگوریتم اثبات سهام (POS) و شاردینگ هستند.

توسعه دهندگان می‌گویند با اجرای اتریوم دو مشکل مصرف انرژی و کارمزد بالای تراکنش‌ها رفع می‌شود و تا حدودی مقیاس‌پذیری برطرف خواهد شد. عیبی که وجود دارد این است که شاردینگ مانند اضافه کردن باند به اتوبانی بسیار شلوغ است. لذا ما هر میزان که باند به این اتوبان اضافه کنیم، با توجه به این‌که شبکه هر روز شلوغ‌تر می‌شود، همچنان مقیاس‌پذیری وجود خواهد داشت.

راهکارهای لایه دو (OFF-CHAIN)، در خارج از زنجیره اصلی و بالای آن کار می‌کنند.

ممکن است فکر کنید راهکارهای لایه اول برای اتریوم ۱ و راهکارهای لایه دوم برای اتریوم ۲ هستند؛ اما این تفکر اشتباه است. راهکارهای هردو لایه اول و دوم، می‌توانند روی اتریوم ۲ اجرا شوند؛ اما راهکارهای لایه اول مانند شاردینگ و اثبات سهام نمی‌توانند روی اتریوم ۱ اجرا شوند و مختص اتریوم ۲ هستند.

بهترین پروژه‌ های لایه دوم اتریوم

پروژه های لایه دوم اتریوم | آکادمی آینده

Optimism

از معروف‌ترین پروژه‌های لایه دوم اتریوم Optimism است که برای کاهش هزینه و بهبود سرعت انجام تراکنش‌ها، پیشنهاد‌هایی ارائه کرده است. این پلتفرم شرایط استیکینگ را با استفاده از توکن بومی SNX برای کاربران فراهم کرده است

Arbitrum

آربیتروم (Arbitrum) از بهترین پروژه‌های لایه دوم اتریوم است. امکانات این پروژه به توسعه‌دهندگان کمک می‌کند که قراردادهای هوشمند خود را به‌صورت متقابل کامپایل کنند. این پروژه توکن بومی و مخصوص به خود را ندارد و از تجمیع زنجیره جانبی تراکنش‌ها و فناوری roll up پشتیبانی می‌کند.

Immutable-X

از ویژگی‌های Immutable-X، می‌توان به کارمزد گس صفر، تأیید فوری تراکنش‌ها، مقیاس‌پذیری بی‌عیب‌ و نقص اشاره کرد. همچنین از اولین راه‌حل‌های مقیاس‌پذیری Layer 2 برای توکن‌های NFT اتریوم است.

‌OMG، یک صرافی غیر متمرکز از نوع بازار ساز خودکار است. این صرافی قابلیت انتقال تمام توکن‌های مبتنی بر اتریوم به لایه دوم را دارد. شبکه اُ.‌ام.‌جی توان پردازش تراکنش‌های اتریوم را بیش از 1000 عدد افزایش می‌دهد و کارمزد به حدود یک سوم شبکه اتریوم کاهش می‌یابد. همراه با اینکه هیچ‌گونه آسیب و تعلل در امنیت بلاک چین اتریوم ایجاد نمی‌شود.

پردارش تمام تراکنش‌ها در خارج از شبکه اتریوم انجام شده و فقط برای تسویه نهایی به اتریوم نیاز است.

Polygon

پالیگان (Polygon)، برای توسعه و اتصال شبکه‌های بلاک چین مبتنی بر اتریوم طراحی شده است و باعث بهبود انعطاف‌پذیری و امنیت اتریوم می‌شود.

در هر یک از بلوک‌های زنجیره پالیگان از نظر تئوری امکان پردازش 256 تراکنش وجود دارد. 7000 تراکنش در ثانیه در زنجیره پالیگان قابل انجام است؛ اما اتریوم توان پردازش کمتر از 15 تراکنش در ثانیه را دارد.

Loopring

لوپرینگ (Loopring)، یکی از بهترین پروژه‌های لایه دوم اتریوم است. توکن بومی این شبکه LRC، توسط تیم zkRollups توسعه داده شده است.

به کمک سرویس پرداخت لوپرینگ، می‌توانید به تمام توکن‌های مبتنی بر اتریوم دسترسی داشته باشید، با سرعت مطلوب و رایگان آن‌ها را ارسال یا دریافت نمایند. توان پردازش تراکنش‌ها در شبکه لوپرینگ حدود 1000 برابر اتریوم است.

xDai، زنجیره‌ای جانبی مبتنی بر اتریوم است. از مکانیسم اجماع اثبات سهام (PoS) استفاده می‌کند و یک استیبل کوین است.

Skale

اسکیل Skale، به عنوان شبکه غیر متمرکز و منبع باز فعالیت می‌کند. از زنجیره فرعی کاربردی برخوردار است و می‌تواند 2000 در ثانیه پردازش انجام دهد. اسکیل سازگاری 100 درصدی با شبکه اتریوم دارد.

کلام پایانی

با توجه ‌به پتانسیل اتریوم برای پروژه‌های دیفای و افزایش احتمالی تعداد کاربران این پلتفرم، ما به معرفی بهترین پروژه‌های لایه دوم پرداختیم.

کانال پرداخت نرم‌افزار است ولی بلاک‌چین‌ جانبی، خودش یک بلاک چین جدا هست، نودهایی برای اجماع دارد و هدف آن‌ها کمک به بلاک چین اصلی است. برای اعتبارسنجی اجماع دارایی صفر از Zk-rollup استفاده می‌کنند که باعث افزایش امنیت تراکنش‌ها و حفظ حریم خصوصی می‌شود.

راهکار پلاسما هزینه و مقدار داده‌های موجود در زنجیره اصلی را کاهش می‌دهد و با سایر راه‌حل‌های مقیاس‌گذاری مانند شاردینگ سازگار است، اما در کل تجربه کاربری ضعیفی ارائه می‌دهد و گاهی برای انتقال دارایی شما، حدوداً دو هفته زمان لازم دارد. OMG و MATIC از موفق‌ترین پروژه‌های Layer 2 در راه‌حل پلاسما هستند.

مصرف انرژی کم، کاهش کارمزد و حل بخشی از مشکل مقیاس‌پذیری، از هدف‌های اتریوم دو است. در این مقاله به تعدادی از بهترین پروژه‌های لایه دوم اتریوم مانند Optimism، xDai، Polygon، Arbitru، Immutable-X اشاره کردیم که از جمله پروژه‌هایی هستند که برای بهبود مقیاس پذیری و کاهش هزینه‌های گس ایجاد شده‌اند.

پروژه‌های لایه دوم اتریوم به عنوان راه‌حل‌های کارآمدی در کوتاه مدت مورد استقبال قرار گرفته‌اند و باید منتظر رونمایی از اتریوم 2.0 باشیم.

آکادمی آینده به عنوان بهترین آموزشگاه آموزش ارز دیجیتال در مشهد و آموزش فارکس در مشهد، انواع دوره آموزش ارز دیجیتال متناسب با شرایط و نیاز شما عزیزان فراهم کرده است.

باعث افتخار مشاوان و مدرسین تیم آکادمی آینده که در صورت وجود هر گونه سوال و راهنمایی درباره بازار ارزهای دیجیتال و بازار فارکس، راهنما و پاسخگوی متقاضیان آموزش ارز دیجیتال و آموزش فارکس باشند.

لایه دوم اتریوم چیست؟ + مهمترین پروژه‌ها

بلاک چین آمده تا بسیاری از مشکلاتی که در حوزه مالی، جمع‌آوری اطلاعات و. است را حل کند؛ اما قطعاً این تکنولوژی نیز نقص‌های بسیاری دارد. خبر خوب این است که اینکه پروژه‌ها نیز بیکار ننشسته‌اند و روز به روز در حال ارتقا و رفع ایرادات خود هستند.

بلاک‌ چین توانسته تا اولین مشکل سیستم‌های مالی یعنی متمرکز بودن آن‌ها را حل کند اما خودش با مشکلاتی مثل سرعت، مقیاس‌پذیری و امنیت دست و پنجه نرم می‌کند که هر کدام می‌تواند مسئله‌ای بزرگ برای این تکنولوژی باشد.

در صورتی که شلوغی شبکه بالا برود و تعداد تراکنش‌ها زیاد شود؛ می‌توان انتظار پایین آمدن امنیت تراکنش‌ها، سرعت آن‌ها و مقیاس‌پذیری را داشت. از این رو پروژه‌هایی همچون اتریوم دست به ابداعاتی زده‌اند که آن را تحت عنوان لایه دوم اتریوم می‌شناسند.

برای آشنایی با اتریوم می‌توانید مقاله اتریوم چیست؟ معرفی ارز دیجیتال اتریوم را بخوانید.

لایه اول اتریوم

فرض کنید که بلاک چین اتریوم یک بانک است که تعداد زیادی از افراد به آن رجوع می‌کنند و بانک خیلی شلوغ می‌شود. در نتیجه سرعت کار بانک پایین می‌آید و صف آن طولانی می‌شود؛ چراکه رسیدگی به همه افراد و تراکنش آن‌ها زمانبر می‌شود.

اولین راهکار برای این مشکل این بود که تعداد صف‌ها را زیاد کنیم تا افراد کمتر معطل شوند. این راهکار با عنوان شاردینگ(Sharding) شناخته می‌شود یعنی استفاده از لایه‌های موازی برای انجام تراکنش‌های بسیار. با این راهکار افراد کمتری در صف می‌نشینند.

راهکارهای لایه اول در برابر راه‌حل‌هایی که سایر بلاک‌چین‌ها ارائه می‌دادند، نقطه قوت چندانی برای اتریوم محسوب نمی‌شد، به ویژه آنکه بلاک چین‌های جدید همچون کاردانو و الروند سعی کردند تا با قدرت هر چه تمام‌تر فضایی را ایجاد کنند که مقیاس‌پذیری خوبی داشته باشد.

همچنین اتریوم به دلیل داشتن ماشین مجازی و گسترش روز افزون Dapps و بازی‌های NFT آن‌قدر شلوغ شده بود که راهکار شاردینگ هم نمی‌توانست جوابگوی نیاز مخاطبانش باشد. ضمن اینکه شلوغی شبکه باعث شد تا کارمزد شبکه یا همان گس‌فی به شدت بالا برود.

از این رو، ویتالیک بوترین و همکارانش به فکر راهکار دیگری افتادند. آن‌ها در درجه اول به دنبال یک آپگرید در شبکه افتادند که بتوانند از POW به POS برسند اما این کار زمان زیادی می‌خواهد و رسیدن به آن هزینه بالایی هم دارد.

در کنار همه این مشکلات مصرف برق و مسائل زیست محیطی هم اتریوم را تحت فشار قرار داده بود. به همین دلیل بنیانگذاران اتریوم به فکر ایجاد لایه دوم اتریوم افتادند.

لایه دوم اتریوم چگونه کار می‌کند؟

لایه دوم اتریوم همان گونه که از اسمش هم مشخص است مثل یک لایه بر روی بلاک چین اتریوم قرار می‌گیرد و کارهای آن را با سرعت بیشتری انجام می‌دهد. اگر به مثال بانک برگردیم، لایه دوم به انواع و اقسام نوآوری‌هایی گفته می‌شود که بانک مبدأ به کاربرانش ارائه می‌دهد تا سریع‌تر بتوانند تراکنش خود را انجام دهند.

به عنوان مثال فرض کنید بانک مبدأ سعی کند شعبه‌های مخصوصی برای وام‌گیرندگانش راه‌اندازی کند و شعبه‌ای برای سپرده‌گذاران و. این‌گونه هر کدام از مخاطبانش را به یک شعبه ارجاع می‌دهد. سپس هر شعبه ریزتراکنش‌ها را در قالب یک دفتر به شعبه اصلی می‌فرستد تا حسابرسی شود.

لایه دوم اتریوم سعی می‌کند تا روی لایه یک قرار بگیرد. افراد را به خودش جذب کند، سپس تراکنش آن‌ها را با هزینه کمتر انجام دهد. نتیجه همه تراکنش‌ها را به لایه یک بفرستد و آنجا تأیید شود. این گونه کار هم سریع‌تر جلو می‌رود، هم هزینه کمتری دارد و هم جلوی شلوغی شبکه را می‌گیرد.

این راهکار منجر به ظهور پروژه‌ها و الگوریتم‌های بسیاری شد که هر کدام مزایا و معایبی دارند اما هر چه هستند ناجی شبکه اتریوم شدند تا بتواند به حیات خود ادامه دهد.

راهکارهای لایه دوم اتریوم

لایه دوم اتریوم یکی از فضاهایی است که در آن خلاقیت‌ها و نوآوری‌های زیادی شده و سرمایه‌گذاری‌های بسیاری هم صورت گرفته است. در نتیجه شاهد ظهور انواع و اقسام پروژه با توکن‌های مخصوص خود هستیم که هر کدام راهکاری ویژه‌ای دارند، در ادامه به بررسی هر کدام از این الگوریتم‌ها و مهمترین پروژه‌های لایه دوم اتریوم می‌پردازیم.

پلاسما Plasma

فرض کنید اتریوم تنه اصلی یک درخت است و پلاسما شاخه‌های آن هستند. در این حالت تراکنش‌ها در شاخه‌ها انجام می‌شود و سپس به تنه اصلی منتقل می‌شود. شبکه پلاسما با این راهکار سعی کرد تا الگوریتمی به وجود بیاورد که در آن تراکنش‌ها به صورت یک‌جا به شبکه اصلی یعنی اتریوم ارسال شود.

در اصطلاح بلاک‌چینی به زنجیره‌های پلاسما زنجیره‌های کودک گفته می‌شود که با اتصال به زنجیره اصلی می‌تواند راه‌حلی برای مقیاس‌پذیری باشد. در واقع زنجیره‌های کودک یک کپی از زنجیره اصلی هستند که در نتیجه آن Dapps(نرم‌افزارهای غیرمتمرکز) و سایر پروژه‌های بلاک چینی به جای اینکه مستقیماً بخواهند روی بلاک چین اتریوم قرار بگیرند می‌توانند روی زنجیره‌های پلاسما کار کنند.

با سیستم اثبات سهامی که داخل پلاسما قرار دارد، نودهای (شاخه‌های) شبکه بر فعالیت کاربران نظارت دارند و در عین حال اتریوم نیز به عنوان زنجیره اصلی می‌تواند لایه دوم اتریوم چیست؟ به صورت دوره‌ای به بررسی تراکنش‌ها بپردازد تا این گونه امنیت شبکه تأمین شود.

این راهکار که توسط ویتالیک بوترین و مایکل پون اختراع شد توانست تا حدی مشکلات مربوط به مقیاس‌پذیری را رفع کند. زنجیره‌های فرعی که همان پلاسما هستند می‌توانند با زنجیره اصلی بلاک‌ها یعنی اتریوم در ارتباط باشند و با شاردینگ نیز خود را هماهنگ کنند.

کانال‌های وضعیت State channels

در این تکنولوژی که شباهت بسیاری با شبکه لایتنینگ دارد، سعی شده تا ریزتراکنش ها پوشش داده شود. فرض کنید دو نفر قرار است با همدیگر بارها تراکنش داشته باشند. مثلاً شما هر هفته به رستوران مورد علاقه خود می‌روید و آنجا غذا می‌خورید.

برای پرداخت پول هم از ارز دیجیتال استفاده می‌کنید. به جای اینکه شما هر هفته پول پرداخت کنید و آن را به شبکه بفرستید و موجب شلوغی آن شوید با همدیگر یک قرارداد هوشمند امضا می‌کنید. در این راستا شما مجموع تراکنش‌هایتان در ماه را به شبکه می‌فرستید و رستوران آن را پایان هر ماه دریافت می‌کند. البته باید مقدار لازم برای این قرارداد را در شبکه قفل کنید تا اعتماد بین طرفین ایجاد شود.

با اینکه بحث‌های امنیتی در این تکنولوژی بین طرفداران و مخالفانش مورد بحث است اما بسیاری معتقدند کانال‌های وضعیت هنوز دست کم گرفته شده‌اند و می‌توان با ارتقای آن‌ها شاهد رفع مشکلات بسیاری در مقیاس‌پذیری باشیم.

رول آپ‌ها Rollups

در این الگوریتم قرار است که همه تراکنش‌ها در یک جا جمع شود و بعد همه آن‌ها با هم به شبکه اصلی ارسال شوند. بگذارید با یک مثال این الگوریتم را بهتر درک کنیم.

فرض کنید که یک رول سفره دارید. سفره را باز می‌کنید و هر کس روی سفره تراکنش خودش را می‌نویسد. زمانیکه همه رول از تراکنش‌های مختلف پر شد، آن را جمع می‌کنیم و با بررسی آن‌ها به شبکه اصلی می‌فرستیم. این دقیقاً همان کاری است که رول آپ‌ها انجام می‌دهند.

رول آپ‌ها عموماً از تکنولوژی گواه اثبات دانش صفر استفاده می‌کنند و برای همین به آن‌ها ZK rollups می‌گویند. بسیاری از کارشناسان معتقدند که این راهکار بهترین راه‌حل برای لایه دوم اتریوم است و پروژه‌های آربیتروم و آپتیمیسم که مشهورترین پروژه‌های لایه دو بودند، از آن استفاده کردند.

در سال 2021 صرافی غیرمتمرکز DYDX از ZK rollups استفاده کرد و استقبال نسبت به آن چنان زیاد شد که در یک مقطع حجم معاملاتش از کوین بیس نیز بیشتر شد.

نکته‌ای که شاید این تکنولوژی را مهم جلوه داده این است که علاوه بر رفع مشکل مقیاس‌پذیری توانسته تا حد زیادی مسائل مربوط به امنیت را نیز رفع کند.

زنجیره‌های جانبی Sidechains

زنجیره‌های جانبی یا سایدچین ها به دنبال ایجاد یک الگوریتم بین لایه یک و لایه دوم اتریوم هستند. در این الگوریتم سعی شده تا مشکلاتی که رول آپ‌ها و پلاسما دارند برطرف شوند.

زنجیره‌های جانبی همچون یک قرارداد هوشمند با زنجیره اصلی عمل می‌کنند. آن‌ها تعهد می‌دهند که همه تراکنش‌ها را انجام می‌دهند و سپس به شبکه اصلی ارسال می‌کنند. در واقع آن ها همچون یک بلاک‌چین جداگانه عمل می‌کنند که با استفاده از یک peg دو طرفه به بلاک چین اصلی وصل شده‌اند.

Peg این امکان را می‌دهد که دارایی‌ها در دو طرف زنجیره‌های بلاک چینی با یکدیگر تعویض شوند و بتوان تراکنش را انجام داد.

این نکته را باید در نظر داشته باشیم که در اینجا زنجیره‌های جانبی دارای استقلال نیستند و کاملاً وابسته به زنجیره اصلی هستند؛ بنابراین با اتفاقی که در فورک می‌افتد، کاملاً متفاوت هستند.

زنجیره‌های جانبی علاوه بر اینکه به عنوان یک راهکار لایه دوم اتریوم شناخته شده است؛ در بسیاری از پروژه‌های بلاک چینی دیگر نیز به کار رفته که می‌توان به پروژه آردور ARDOR با توکن ARDR و پروژه پولکادات اشاره کرد

راهکارهای هیبریدی Hybrid solutions

در راهکارهای هیبریدی سعی شده تا ترکیبی از راه‌حل‌های لایه دوم استفاده شود. هیبریدی‌ها تلاش دارند تا امنیت سایدچین‌ها را از طریق اثبات سهام و سلامت زنجیره اصلی را با رول آپ‌ها حفظ کنند.

برای اینکه بتوان مسئله مقیاس‌پذیری و سرعت و همچنین امنیت رفع شود، در این پروژه‌ها از چندلایه برای بررسی و انجام تراکنش‌ها استفاده می‌شود. این گونه هم امنیت زنجیره‌های جانبی تأمین می‌شود و هم تراکنش‌های کوچک‌تر سریع‌تر بررسی و تأیید می‌شوند.

ولیدیوم Validium

استفاده از تکنولوژی ولیدیوم باعث می‌شود تا از الگوریتم اثبات دانش صفر(Zero proof knowledge) برای تأیید تراکنش‌ها استفاده شود. الگوریتمی که در بسیاری از پرایوسی کوین‌ها (Privacy coins) استفاده می‌گردد.

ولیدیوم می‌خواهد تا هر آنچه در شبکه اتفاق می‌افتد و به صورت ریاضی رمزنگاری شده به خوبی تأیید شود و سپس به شبکه اصلی ارسال شود.

ولیدیوم شباهت بسیاری با لایه دوم اتریوم چیست؟ رول آپ‌ها دارد با این تفاوت که در ولیدیوم دسترسی به داده‌ها، خارج از شبکه نگهداری می‌شود. این کار با اینکه می‌تواند فشار کمتری به شبکه اصلی وارد کند؛ اما کارشناسان انتقاداتی همچون اختیارات بیش از حد به اپراتورها را نیز به آن وارد دانسته‌اند.

مهم‌ترین پروژه‌های لایه دوم اتریوم

برای اجرای لایه دوم در اتریوم بسیاری از پروژه‌ها شروع به کار کردند تا بتوانند خودشان را عرضه کنند و بهترین راهکار را ارائه دهند. در ادامه به معرفی مهمترین پروژه‌ها می‌پردازیم.

لایه دو ارز دیجیتال چیست؟

راه حل های لایه دو ارز دیجیتال برای افزایش سرعت و کارایی بلاک چین طراحی شده اند. در این راهنما به اشکال مختلف آنها و نحوه عملکرد آنها نگاه کنید.

فناوری بلاک چین مزایای فوق‌العاده‌ای را ارائه می‌کند (تمرکززدایی، تعاملات غیرقابل اعتماد، سطوح بالای امنیت و ثبت سوابق تغییرناپذیر.)

این اکوسیستم پررونق ارزهای دیجیتال را قادر به توسعه کرده است و از نوآوری های تکنولوژیکی پایدار پشتیبانی می کند.

با این حال، یکی از مشکلات اصلی بسیاری از شبکه های بلاک چین، مقیاس پذیری آنهاست.

مشکلات مقیاس‌پذیری زمانی ایجاد می‌شوند که میزان داده‌های عبوری از زنجیره بلوکی به دلیل ظرفیت‌های ناکافی بلاک چین با محدودیت مواجه شود.

در یک حالت ایده آل، یک بلاک چین می تواند تعداد بی نهایت تراکنش در ثانیه را انجام دهد که به آن توان عملیاتی یا مخفف TPS نیز گفته می شود.

با این حال، زنجیره اصلی بیت کوین تنها می تواند حدود 3-7 TPS را مدیریت کند.

در مقایسه، Visa می تواند حدود 20000 TPS را با استفاده از شبکه پرداخت الکترونیکی متمرکز VisaNet پردازش کند.

تفاوت در سطح غیرمتمرکز و حفظ حریم خصوصی است که بیت کوین و سایر بلاک چین ها قصد ارائه آن را دارند.

برای جایگزینی یک سیستم متمرکز ساده، زمان و قدرت پردازش زیادی لازم است. هر تراکنش باید توسط یک شبکه جهانی از گره ها پذیرفته، استخراج، توزیع و تایید شود.

برای حل این مشکلات، توسعه دهندگان بلاک چین در حال تلاش برای بهبود دامنه کاری لایه های بلاک چین هستند که یک بلاک چین می تواند انجام دهد.

این به این معنی است که تعداد تراکنش‌های بیشتری در ثانیه و زمان‌های پردازش سریع‌تر می‌شود.

روش استفاده از ترکیب لایه بندی لایه 2، این امر هدف مشترک جامعه بلاک چین را به واقعیت تبدیل می کند: دسترسی به ارزهای دیجیتال و سیستم های مبتنی بر بلاک چین به شیوه ای راحت، ایمن و کارآمد برای همه.

چرا راه حل های مقیاس بندی ضروری هستند؟

راه‌حل‌های مقیاس‌بندی می‌توانند با ایجاد مهلت برای بلاک چین بدون نیاز به افزایش اندازه بلوک یا ارائه اقدامات دیگری که ظرفیت فناوری برای تمرکززدایی و سطوح بالای امنیت را مختل می‌کند، با مشکلات فوق‌الذکر مقابله کند.

راه حل های مقیاس بندی لایه 1

راه حل های لایه 1 بلاک چین به بهبود پروتکل های پایه (مثلاً اثبات کار بیت کوین یا PoW) با تغییر نحوه عملکرد آنها در مورد پردازش داده ها کمک می کند.

به عنوان مثال، شبکه اتریوم اکنون به سمت الگوریتم اجماع اثبات سهام (PoS) حرکت می کند. این روش جدید استخراج از سرعت تراکنش های سریع تر و استفاده کارآمدتر انرژی در فرآیند استخراج پشتیبانی می کند.

Sharding یکی دیگر از راه حل های مقیاس بندی لایه 1 است که کار احراز هویت و اعتبار سنجی تراکنش ها را به قطعات کوچکتر تقسیم می کند.

حجم کار را بهتر در سراسر شبکه همتا به همتا (P2P) پخش می کند تا توان محاسباتی بیشتری را از گره های بیشتری به ارمغان بیاورد. همه اینها باعث می شود بلوک ها سریعتر تکمیل شوند.

با این حال، راه حل های لایه 1 تنها راه موجود برای مقیاس بندی بلاک چین نیستند.

راه‌حل‌های لایه ۲ برای مقیاس‌بندی، یک پروتکل اضافی ایجاد می‌کنند که بر روی بلاک‌چین‌هایی مانند اتریوم و بیت‌کوین ساخته شده است.

و توان عملیاتی را بدون دستکاری در هیچ‌یک از ویژگی‌های غیرمتمرکز یا امنیتی اصلی که در بلاک چین اصلی هستند، افزایش می‌دهند.

زنجیره جانبی (Sidechain) چیست؟

زنجیره های جانبی در واقع چیزی شبیه ترکیبی بین راه حل های لایه لایه دوم اتریوم چیست؟ 1 و لایه 2 برای مقیاس بندی هستند.

سایدچین Sidechain، بلاک چین دیگری است که به یک زنجیره اصلی مانند بیت کوین مرتبط است.

آنها با یک لینک دو طرفه (2WP) مرتبط هستند که پروتکلی است که امکان انتقال باز ارز دیجیتال از زنجیره اصلی به زنجیره لایه دو را فراهم می کند که به درجه ای از اعتماد شخص ثالث نیاز دارد.

یکی از نمونه های زنجیره جانبی، شبکه Liquid است که به زنجیره اصلی بیت کوین متصل است.

مانند لایه دوم اتریوم چیست؟ سایر راه حل های مقیاس بندی لایه 2، هدف آن رفع مشکلات مقیاس پذیری با بارگذاری برخی از فرآیندهای اعتبار سنجی و پردازش تراکنش در بلاک چین دیگری است.

این امر زنجیره اصلی را برای انجام تعداد بیشتری تراکنش آزاد می کند.

پاراچین (Parachain) چیست؟

پاراچین Parachain، مخفف «زنجیره موازی» است.

همانطور که می توانید تصور کنید، این زنجیره ها به موازات یکدیگر در سیستمی از بلاک چین های به هم پیوسته اجرا میشوند.

همه آنها در یک چارچوب ایجاد می شوند که به آنها امکان می دهد ویژگی های امنیتی یکسانی داشته باشند و همه آنها به زنجیره مرکزی متصل هستند.

با این حال، همه آنها می توانند به طور مستقل برای رسیدگی به برنامه های خاص خود عمل کنند. این ایده اصلی پشت پولکادات است.

پاراچین ها امکان تراکنش های بسیار سریع را فراهم می کنند، زیرا توزیع به طور موثر برای رسیدگی به بارهای کاری پخش میشود.

برای کسب اطلاعات بیشتر در این باره مقاله سرمایه گذاری در پولکادات را مطالعه کنید.

اتریوم 2.0 چیست؟

اتریوم 2.0 به تغییر شبکه اتریوم به یک سیستم مبتنی بر PoS پایدارتر اشاره دارد که از اشتراک گذاری و سایر ویژگی های مقیاس پذیری پشتیبانی می کند.

این مجموعه از پیشرفت‌ها، مقیاس‌پذیری اتریوم را افزایش می‌دهد و آن را با دیگر بلاک‌چین‌های پیشرو در مورد توان عملیاتی برابری می‌کند.

سرمایه‌گذاران اتریوم می‌توانند در ازای مشارکت خود در تلاش‌های اعتبارسنجی، کوین های خود را به‌منظور کسب جوایز به اشتراک بگذارند.

هشگراف (Hashgraph) چیست؟

هش‌گراف‌ها Hashgraph، قلمرو بلاک چین را ترک می‌کنند و یک فناوری متفاوت در نظر گرفته می‌شوند.

با این حال، از آنجایی که آنها همچنین یک فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT) هستند، بسیار شبیه هستند.

علاوه بر این، بر خلاف بلاک چین، هش‌گراف به ثبت رسیده است و تنها دفتری که از آن استفاده می‌کند، هدرا هش‌گراف Hedera Hashgraph است.

Hedera خود را به عنوان نسل سوم فناوری دفتر کل عمومی پس از بیت کوین و اتریوم معرفی می کند.

از مقیاس پذیری باورنکردنی در لایه دوم اتریوم چیست؟ 10000 TPS، هزینه های کمتر، مصرف انرژی کمتر و زمان پردازش کمتر پشتیبانی می کند.

انواع ترکیب های لایه بندی لایه 2

راه حل های مقیاس بندی لایه 2 باید امنیت زیربنایی زنجیره اصلی را به ارث ببرند.

در حالی که زنجیره‌های جانبی ممکن است از شبکه‌ها یا اعتباردهنده‌های دیگری برای ایمن کردن زنجیره استفاده کنند.

لایه ۲ با به ارث بردن امنیت خود مستقیماً از زنجیره اصلی خود را متمایز می‌کند.

راه‌حل‌های لایه ۲ اصلی، مجموعه‌های دانش صفر و رولوپ‌های خوش‌بینانه (ORs) هستند.

موتورهای مقیاس‌پذیری لایه 2 و راه‌حل‌هایی مانند Starkware، Optimism و Arbitrum مقیاس‌بندی زنجیره‌های بلوکی را فراهم می‌کنند تا تعداد فزاینده‌ای از صرافی‌ها و پلتفرم‌ها بتوانند از شبکه‌هایی مانند اتریوم استفاده کنند.

مجموعه های دانش صفر

مجموعه‌های دانش صفر – با نام ZK-Rollups – مجموعه‌ای از داده‌ها هستند که توسط یک قرارداد هوشمند در زنجیره اصلی وثیقه می‌شوند در حالی که برای پردازش و محاسبات به خارج از زنجیره منتقل می‌شوند.

آنها قادر به تولید یک بلوک در حدود یک دقیقه با توانایی پردازش 2000 TPS هستند.

دانش صفر به این معنی است که همه تأییدکنندگان می توانند بدانند که اطلاعات یکسانی دارند بدون اینکه واقعاً افشا شود.

راه حل مقیاس بندی لایه 2 ZK-rollups به دلیل ذخیره سازی خارج از زنجیره داده ها بهتر از لایه 1 عمل می کند.

داده های مهم مربوط به قراردادهای هوشمند کمتر از بلاک چین های لایه 1 درخواست می شوند.

این باعث صرفه جویی در مقدار زیادی از قدرت پردازش می شود و کمتر از ظرفیت بلاکچین برای اعتبارسنجی تراکنش استفاده می شود.

در نتیجه هزینه های کارمزد کاهش می یابد و معاملات سریعتر و ارزان تر می شود.

رولوپ‌های خوش‌بینانه (ORs)

رولوپ‌های خوش‌بینانه (ORs) روی لایه پایه اتریوم اجرا می‌شوند تا تعداد زیادی از قراردادهای هوشمند بدون بارگذاری بیش از حد شبکه اجرا شوند.

آنها همچنان از همان سطوح امنیتی زنجیره اصلی اتریوم بهره می برند.

گردآورنده‌های داده، ریشه‌های مرکل را برای دستیابی به افزایش سرعت تراکنش محاسبه می‌کنند.

با این حال، آنها توان عملیاتی کمتری نسبت به پلاسما و ZK Rollups ارائه می دهند.

تفاوت اصلی در مقایسه با ZK-rollup ها این است که تراکنش های لایه 2 زمان بیشتری می برد.

رولوپ‌های خوش‌بینانه (ORs) باید برای بررسی ریشه‌های merkle قبل از به‌روزرسانی وضعیت، به اعتبارسنجی‌های خارجی تکیه کنند.

با این حال، مزیت این است که رولوپ‌های خوش‌بینانه (ORs) می‌توانند از قراردادهای هوشمند به روشی مشابه با زنجیره بلوکی قراردادهای هوشمند پشتیبانی کنند.

پلاسما

راه حل لایه 2 پلاسما اتریوم از بلاک چین های فرزند یا ثانویه استفاده می کند که به زنجیره اصلی در تأیید کمک می کند.

زنجیره های پلاسما مشابه قراردادهای هوشمند یا پاراچین های پولکادات هستند.

با این حال، آنها در یک سلسله مراتب ساختار متفاوتی دارند تا تراکنش ها را از زنجیره اصلی برای آزاد کردن کار و بهبود قابلیت فروش بگیرند.

راه حل های مقیاس بندی لایه 2 بیت کوین

شبکه لایتنینگ بیت کوین

شبکه لایتنینگ بیت کوین یکی از شناخته شده ترین راه حل های لایه 2 برای بیت کوین است.

مانند سایر راه حل های لایه 2، قبل از انتقال آن اطلاعات، بسته های تراکنش از زنجیره اصلی به خارج از زنجیره رسیدگی میشود.

شبکه لایتنینگ همچنین قراردادهای هوشمندی را برای بیت کوین به ارمغان می آورد که به طور کلی پیشرفت بزرگی برای شبکه است.

مزایای شبکه لایتنینگ بیت کوین: پرداخت فوری، مقیاس پذیری، هزینه کم و مبادله زنجیره بلوکی متقابل.

همانطور که از نام آن پیداست، این راه حل لایه 2 پرداخت های رعد و برق سریع در بلاک چین بیت کوین را با سرعت میلی ثانیه معرفی می کند.

میانگین زمان تراکنش فعلی بیت کوین حدود 10 دقیقه است. با این حال، اگر شبکه شلوغ باشد، می تواند تا حد زیادی متفاوت باشد.

شبکه لایتنینگ بیت کوین همچنین ادعا می کند که می تواند میلیون ها تا میلیاردها TPS را پردازش کند، که چندین برابر بیشتر از ارائه دهندگان پرداخت قدیمی مانند ویزا است.

با تسویه تراکنش های خارج از زنجیره به عنوان راه حل لایه 2، کارمزدها تا حد زیادی کاهش می یابد و امکان پرداخت های خرد فوری را فراهم می کند.

در نهایت، تا زمانی که زنجیره‌ها از یک تابع هش رمزنگاری پشتیبانی می‌کنند، سوآپ‌های اتمی زنجیره‌ای متقابل می‌توانند خارج از زنجیره رخ دهند.

بیت کوین در الگوریتم خود از عملکرد رمزنگاری SHA-256 استفاده می کند.

راه حل های مقیاس بندی لایه 2 اتریوم

Starkware

Starkware یک ارائه دهنده راه حل مقیاس پذیری لایه 2 اتریوم است. سه محصول دارد: StarkNet، StarkEx و Cairo.

StarkNet یک راه حل غیرمتمرکز لایه 2 ZK-rollup بدون مجوز برای بلاک چین اتریوم است.

توسعه دهندگان اکنون می توانند قراردادهای هوشمند خود را بدون مجوز در شبکه آزمایشی StarkNet مستقر کنند.

مزیت اصلی، توانایی dApps برای دستیابی به مقیاس نامحدود است، در حالی که همچنان از ترکیب پذیری و امنیت اتریوم بهره می برد.

StarkEx یک موتور مقیاس پذیری لایه 2 است که از ژوئن 2020 در شبکه اصلی ثابت شده و به کار گرفته شده است. این موتور در موارد استفاده مختلف به کار گرفته شده است.

مزایای اصلی StarkEx مقیاس پذیری بدون اعتماد با استفاده از فناوری ZK-STARK، توانایی طراحی dApps خودسرانه و راه حل مقیاس پذیری قوی و ایمن برای طیف گسترده ای از کاربردها است.

Cairo زبان تورینگ کامل Starkware است که پشت سر StarkNet و StarkEx قرار دارد. این امکان را برای مقیاس‌بندی dApps با استفاده از STARK فراهم می‌کند.

Optimistic

Optimistic Ethereum یک زنجیره جمع‌آوری خوش‌بینانه سازگار با ماشین مجازی اتریوم (EVM) است.

مزایای اصلی Deployed on Optimism این است که سریع، ساده و ایمن است.

کاربران می‌توانند دارایی‌ها را با استفاده از Optimistic Ethereum Gateway به داخل و خارج از شبکه منتقل کنند و پروژه‌هایی که به دنبال استقرار هستند می‌توانند فرمی را برای قرار گرفتن در لیست سفید Optimism ارسال کنند.

پروژه هایی که معیارهای راه اندازی خود را برآورده می کنند ظرف 2 هفته تایید می شوند. در جولای 2021، Uniswap V3 راه اندازی آلفا خود را در شبکه اصلی Optimistic Ethereum اعلام کرد.

آربیتروم (Arbitrum)

آربیتروم (Arbitrum) یک راه حل لایه 2 است که برای افزایش سرعت و مقیاس پذیری قراردادهای هوشمند اتریوم طراحی شده است و در عین حال ویژگی های حریم خصوصی اضافی را اضافه می کند.

پلتفرم لایه 2 به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا قراردادها و تراکنش های اصلاح نشده EVM را روی لایه 2 اجرا کنند، بدون اینکه امنیت لایه 1 به خطر بیفتد.

Arbitrum خود را به عنوان راه‌حل مقیاس‌پذیری ایده‌آل برای برنامه‌های DeFi با قابلیت استفاده از Arbitrum rollup برای مقیاس‌بندی هر قرارداد اتریوم قرار می‌دهد.

Arbitrum One، نسخه بتای شبکه اصلی اتریوم خود را در 31 آگوست 2021 منتشر کرد و بودجه 120 دلاری سری B را اعلام کرد و ارزش شرکت را 1.2 میلیارد دلار اعلام کرد.

Arbitrum یک راه حل لایه 2 است که برای افزایش سرعت و مقیاس پذیری قراردادهای هوشمند اتریوم طراحی شده است و در عین حال ویژگی های حریم خصوصی اضافی را اضافه می کند. پلت فرم لایه 2 به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا قراردادها و تراکنش های اصلاح نشده EVM را روی لایه 2 اجرا کنند، بدون اینکه امنیت لایه 1 به خطر بیفتد.

Arbitrum خود را به عنوان راه‌حل مقیاس‌پذیری ایده‌آل برای برنامه‌های DeFi با قابلیت استفاده از Arbitrum rollup برای مقیاس‌بندی هر قرارداد اتریوم قرار می‌دهد.

Offchain Labs، شرکت پشتیبان Arbitrum، Arbitrum One، نسخه بتای شبکه اصلی اتریوم خود را در 31 آگوست 2021 منتشر کرد و بودجه 120 دلاری سری B را اعلام کرد و ارزش شرکت را 1.2 میلیارد دلار اعلام کرد.